De absolutie

Volgens mij enkel een gebruik in de katholieke Roomse kerk. Geen idee of dit ritueel nog bestaat. Die absolute zekerheid krijgen dat je zonden vergeven zijn.

Zonder er op af te geven want dat is een open deur intrappen in onze dagen. Nu gelovigen zelf het woord Gods zo eenvoudig kunnen bekomen en er in lezen dat er maar EEN is die zonden kan vergeven. Dat recht is enkel toebedeeld aan Hem die ook voor die zonden stierf. Dat snapt een kind.

Doch er zit wel iets moois in, dacht ik. Ten eerste het besef dat een mens zondig is. Ten tweede dat hij er vanaf moet. En ten derde dat hij daarna vrij is om tot de Schepper te naderen. Derhalve was het onthouden van de absolutie voor de katholiek een vreselijke zaak.

Het woord absolutie identificeer ik om de een of andere reden met solutie. U kent dat wel van een bandje plakken. En is dit bij benadering niet wat er gebeurt bij het schenken van vergeving? Dat u en ik weer op pad kunnen, dat er weer beweging komt en de levensweg wederom begaanbaar wordt door dat offer.

Nee, ik geloof niet in de absolutie verdienen. Je krijgt het om niet. Dat is absoluut zeker. Vraag het Hem maar. Hij is ervoor….