zondag 26 maart 2017

Zondagrust



De zondagen zijn in de Molenwaard altijd zaligheden van rust. Geheel anders dan in Gouda op de Goudseweg waar altijd wel een buur de zondag koos om de heg
elektrisch te snoeien, het gras te maaien, de schuurmachine op gang te trekken en de dakgoot of de voordeur te gaan schuren of gerust een paar vierkante meter brandhout met de kettingzaag klein te zagen. Ronduit asociaal was dat.
Ik bedoel, je hoeft niet gelovig te zijn om elkaar een dag in de week wat rust te gunnen. Maar dat werd daar niet gegund en als je er iets van zei, dan werd je als een kinderachtige zak gezien en jeukten mijn handen. Wel, dat zal dan allemaal wel waar zijn, wij ervaren de rust hier als pure heerlijkheid en danken de Schepper op onze blote knietjes dat we eindelijk van de rust die we zelf ook wensen te geven iets terugkrijgen.
Want rekening houden met elkaar was in Gouda heel ver te zoeken. En dat is jammer want een goede buur is beter dan een verre vriend en hier in de Molenwaard kent men nog principes die in veel steden lang vergeten zijn. Je geniet van de vogels, de wandelaars, de fietsers, een praatje over de heg, de geiten en de boer die de lammeren en schapen even in de zon brengt op een weiland. Voor velen niets bijzonders misschien, voor ons gebedsverhoring

Enfin, vandaag weer maandag dus de schuur opruimen. Vrouwen maken altijd zo'n zooi in mijn schuur!.