donderdag 16 februari 2017

Het kruis dat ben jij!


Zomaar een woord dat in mijn hoofd ontstond toen ik wilde gaan slapen. Ik schrok er wel een beetje van deze gedachte. Ik bedoel, het kruis is toch
dat vreselijke vloekhout waar de Here Jezus aan werd vastgeklonken. Of moet ik zeggen: “aan werd verbonden!”
Toen ik er over nadacht besefte ik plotseling dat het wel degelijk waar is. Dat kruis was mijn loon met op het einde de dood. Daarom staan er op begraafplaatsen ook zoveel kruizen. Ze staan symbool voor de dood, ook voor de ongelovigen.
Hij liet Zich aan mijn vuiligheid vastklinken en ging het verbond aan met mij ondanks Hij er aan zou sterven en ten onder gaan. Twee werden één aan dat kruis. Hij en ik. Hij overleed daaraan en ik kreeg het leven. Hij nam mijn Kruis, mijn zonden, mijn vuil, mijn dood en bezweek eraan.

Doch omdat Hij een onvernietigbaar leven bezit, kon de dood hem niet vasthouden, zoals hij mij zou doen. Hij stond weer op en ik met hem. Nu draag ik Zijn kruis en last. Maar Zijn juk is zacht en last is ligt. Allen die met Hem verbonden zijn aan het kruis heeft Hij een eeuwig verbond mee opgericht. Wat een genade, vind je niet…..