Er kwam een man aanlopen met een Ikea klapstoeltje onder
zijn arm en een accordeon op zijn rug. Hij kwam achter mij staan en droeg aan
het kreunende meisje een neuriënd liedje bij. Twee vrouwen van respectabele
leeftijd kwamen op kromgetrokken beentjes vol steunkousen de trap afstrompelen
en waren in een stevig gesprek verwikkeld dat een beetje in flarden door de
wind uiteen gejaagd werd.
“Het lekkerste is als die stevige warme worst er in zit,”
riep de meest corpulente. Het kreunende meisje schrok even op en ook de man met
de accordeon fronste de wenkbrauwen. “Eerst goed heet laten worden en dan gaat
hij er in, zalig.”
“ En een schenkel,. In goede erwtensoep met worst moet een
schenkel,” voegde de ander toe.
De wind nam de rest van het recept van goed gevulde erwtensoep
mee de rivier de Lek over. De pont meerde aan en het verkeer donderde van de
ijzeren klep de stoep op. Het meisje was uit gekreund, de accordeonspeler liep
op versleten schoenen het zijpad in en de oude dames trokken hun sjaaltjes
extra strak om hun ongetwijfeld ruim in het vel zittende kippennekken. Ben maar
naar de kringloopwinkel gegaan en er een heel kleine minifriteuse gekocht voor
2.50. Handig voor de wietolie zelf te maken. Traps regelbaar van 70 tot 180
graden. En je kunt er desgewenst een lekkere dikke warme worst in wellen. Wie
daar het kwade van denkt is een smeerpijp….
