Als wij in de kerk horen over het gebruiken van onze door
God gekregen talenten, vind ik dat men dikwijls te hoog van
de toren blaast.
Men heeft het al heel snel over profeten (als je in de charismatische hoek zit)
over evangelisten, predikers, mensen die wonderen doen, enfin, je kent die
lijst wel van bedieningen die jij en ik nooit zullen halen.
Waarom niet de gave
van schoonmaken, een helpende hand bieden, de gave van gebed, die van
vriendelijk zijn voor de naaste, de gave van verzorging, van geduld of van
tederheid. Waarom wordt het vaak zo opgeblazen als het gaat om God te dienen?
Op die manier blijven al die mooie gaven die jij en ik hebben gekregen op de
planken liggen zonder ooit te beseffen dat wij juist zijn geroepen om die in te
zetten. We zijn niet allemaal een eikenboom. Er bestaan ook struiken, sommigen
vol rozen anderen vol aalbessen en ja, zelfs aardbeienplantjes. Toe, laten we geen
maatstaf gebruiken als het gaat om je gaven te gebruiken. Klein is bij God vaak
groot en andersom. Doe wat je hand vinden kan en Hij doet de rest....
