zaterdag 30 januari 2016

Verpleeghuizen en de verzorging

Ik wil vandaag de verzorging in de verzorgingstehuizen in
het zonnetje zetten, want ze doen het toch allemaal maar. Oké, het mag gezegd worden dat er ook tehuizen zijn waar men nogal veel steken laat vallen, doch het gaat ook vaak goed, en dan hoor je niemand. 

 Mijn moeder wordt al weer heel wat jaren verzorgd en als ik dan zie hoeveel werk het personeel heeft en welke smerige karweitjes er worden opgeknapt, dan is een openbaar bedankje aan al die mensen in de zorg op zijn pl
aats. Bezuinigingen ten spijt, zeulen ze dikwijls met veel te weinig personeel, toch optimistisch door de gangen en doen hun werk met liefde. 

 Ik wil niet zeiken over dat onze overheid wel veel geld uittrekt voor allerhande personen die nimmer één steen hebben bijgedragen aan dit land, want je moet wel erg blind zijn om niet door te hebben dat de overheid op dit ogenblik zelf hoog nodig toe is opgenomen te worden in een verzorgingstehuis. 

De gesloten afdeling om precies te zijn.

Nee, ik wil al die mensen bedanken die met hun twee handen elke dag al die ouderen op de wc zetten, in bad doen, of in sommige gevallen (tis niet anders) hun luier verschonen. Mijn moeder zit zelf in de Hanepraeij in Gouda en het is ronduit een geweldig tehuis. Iedereen bedankt, jullie zijn ronduit keien, geweldige mannen en vrouwen.

Niet achterom kijken

Achterom kijken wordt door veel mensen als fout gezien. Wij moeten vooruit kijken en vergeten dat wat achter ons ligt.
Een leuke stelling maar den diepste dwaas. Je bent (deels) geworden wie je bent door wat achter je ligt. Je jeugd, je ouders, je opvoeding  en wellicht de bijbel etc. hebben allemaal sterke invloeden op jou als mens.
We horen de kreet niet achterom te kijken nogal eens voorbij komen in de kerk. Meestal betreft het een uit haar verband getrokken gedachte die staat op het gedeelte waar de Here Jezus zegt dat iemand die de hand aan de ploeg slaat (in de bediening van de Heer staat) niet achter maar voor hem/haar moet kijken. Allemaal mooi en aardig en toepasselijk binnen de tekst die wij vinden in ( Luc 9:62 ) maar om daar nu een levensmotto van te maken, gaat mij duidelijk te ver.Ik voor mij kijk graag terug naar vroeger en probeer niet weer dezelfde fouten te maken. Misschien vindt u dat dom, dat moet dan maar.
Petertje twee jaar geleden nog in Gouda achter de (nu al weer oude pc die naar de vuilstort ging vorige week, want ik bewaar graag onnodig) Niet meer doen dat onnodig bewaren want het enige wat je doet is je woning vullen met spul dat toch niet meer gebruikt wordt. Dat is de les voor mij deze morgen….

vrijdag 29 januari 2016

Irritante christenen


Ik moet zeggen dat er in de charismatische
hoek vaak de meesten gevonden worden. Van de betweterige, belerende personen die jou altijd het gevoel geven een soort superieur aan de ander te zijn.
Ze hebben de mond vol over de Here Jezus en gebruiken zijn naam te pas en te onpas. Ze zwelgen in een sfeer van het allemaal zo goed weten en benauwen mij. Nooit is er een gevoel van gelijkwaardigheid, immer een indruk van zichzelf verhogen door op de ander zijn broze schouders te gaan staan.
Dit zijn mede de figuranten die er deels voor zorgden dat ik uiteindelijk de charismatische hoek verliet en mij beangstigen met het idee dat ze later naast me (in hun geval boven mij) in de hemel komen wonen. Ze hebben iets braakverwekkends over zich…

donderdag 28 januari 2016

Vervet gerakende kerk


De Bijbel noemt melk als voedsel voor pas bekeerde mensen
en trekt een treffende vergelijking met een zuigeling die nog geen vast voedsel verdragen kan. Het is niet de bedoeling dat een wedergeboren mens zijn hele leven aan de melk blijft en toch zie je dit wel heel vaak gebeuren.
Redenen te over en ik meen dat de kerk zelf in zijn totaal ook schuldig is aan de melkverslaving van de hedendaagse christen. Worden wij nog uitgedaagd en geholpen om onze gaven te gebruiken? Is de kerk niet verworden tot een zondagmorgen-gewoonte, waarin iedereen in de shampoo-houding zakt en het op een luisteren zet aan de moederborst van God?
Is de kerk niet veelal bezig met het behouden van haar leden? Veel meer dan het in actie laten komen van haar leden? Waar zijn de ouderlingen als Paulus die een broeder bij de hand namen en deze dicipelde? Zijn we niet een beetje op een melkspoor gekomen en allemaal wat vervet geraakt?

maandag 25 januari 2016

Haar misdaad was dat ze een kind van God was...

Door 20 Islamieten misbruikt en
daarna gruwelijk vermoord in Syrië.
Een nieuwe beschaving op komst.
Zet de Europese grenzen maar open !!!
Haar misdaad: ze was Christen...

Mensen sluit uw ogen niet voor de Christenen,
die vervolgd worden door de Islam in het Midden-Oosten.
Pas op ... dat de Islam niet de kans krijgt, ook uw ogen te sluiten!

Dit, anno 2O15 ! Bijgaand vreselijk beeld is pure realiteit,
Verklaar dit maar eens aan een normaal mens.
In welke wereld leven wij en waar gaan we naartoe ?

Laat dit rond gaan over Europa
en de rest van de Wereld !

zondag 24 januari 2016

Over gewicht


Trek, trek, trek. Nee, nu niet proberen sterk te zijn.
Nou ja één reepje chocolade dan. En dan nog even een lepeltje mayonaise van Hellmann’s je weet wel die lekkere uit Amerika. Tegen vier uur nog een theelepeltje pindakaas, ach twee mag ook. Lekker, nog een lepeltje Nutella om de droogte uit je waffel weg te halen die de pindakaas achterliet.

Waarom heb ik altijd trek. Kun je me wakker maken voor knapperige loempia’s gevuld met stukken kip? Kroketten bruin gefrituurd van Dobben natuurlijk. Of mokkataart, slagroomsoezen gedoopt in chocolade. Bonbons goed gevuld met zachte vulling die heerlijk en nat over je tong naar binnen glijden. Rumbonen suikerhard die kraken onder je goed gevulde kiezen en je wat zakkende tandvlees pijnigen omdat er her en der al stukjes kies blootkomen die bedekt horen te zijn. En chips, zakken vol, liefst paprika en dan maar kraken in je hoofd en suikerspinnen, happen in die zoete watten op een stokje.

Eten en op normaal gewicht blijven is voor veel mensen een eitje. Ze hunkeren niet naar voedsel en eten om te leven. Bij mij is het meer in de richting van leven om te eten. Nou ja, misschien is dat wat overdreven maar ik ben van kindsbeen af iemand die alles lust en lekker vind. Enkel radijs is niet mijn ding.

De dagelijkste worsteling tegen overgewicht, velen herkennen het. Je kunt er aan toegeven en zo min mogelijk in de spiegel kijken. Je kunt je voornemen er nu toch echt wat aan te doen. Ik voor mij moet de strijd tegen overgewicht elke dag strijden want voor ik er erg in heb zit ik weer ver boven de 100 kilo en ik voel mij dan ook niet gelukkig want je wordt wel ouder maar wil niet eindigen als een uit zijn fatsoen gepompt luchtbed. Maar lieve mensen, wat kan het een strijd zijn om je smaakpapillen te negeren……
Hoe denkt de Schepper eigenlijk over al dat eten en vet? In de bijbel vinden wij zo weinig over overgewicht. Enkel de tekst: al het vet is van de Here kom ik tegen. Hij ook al, denk ik dan....

woensdag 20 januari 2016

Nozems

Langzaam maar zeker gaan steeds meer "nozems" uit de tijd dat ik in de korte broek liep naar de andere wereld.

De tijd dat Radio Veronica nog leuk was, Radio Noordzee ook een fijne schep muziek de ether inblies en iedere zichzelf respecterende jongere op een bromfiets rondblies, ach ik dacht dat het nooit voorbij zou gaan. Ik vergiste me, als zovaak. De beste muzikanten van mijn generatie, waar ik naar luisterde worden oud en gaan heen. De Beegees, ach, enkel Barry is over.
Queen zonder Freddy is als kwark zonder suiker, the Tee set zonder Tetteroo, David bowie, Michael Jackson, Joe Cocker, BB King onze eigen Herman Brood en voor de liefhebbers van sentimenteel Nederlandstalig Andre Hazes, ach, de lijst is ellenlang.
Ze lieten de wereld hun muziek na, wat troost en de vraag oproept wat u en ik nalaten bij ons heengaan? Zover is het gelukkig nog niet, ik haal de oude Puch gewoon van stal en droom nog even dat het weer 1970 is, met een transistorradio aan mijn oor. Morgen zien we wel weer verder. Hoewel nadenken over het leven na dit leven, vandaag nog kan, morgen kan het zover zijn en ook wij over de drempel van het tijdelijke glippen. De hamvraag is, of de hemel en Hem die ons daar zou kunnen brengen waar is? Stel je voor dat Hij toch gelijk heeft als Hij zegt: Niemand komt in de hemel dan door Mij! Wat dan? Zeggen dat je van Andre Hazes hebt gehouden, is dacht ik niet voldoende...

vrijdag 15 januari 2016

Willem is niet meer onder ons....

Omdat velen vandaag ter ore kwam dat Willem niet meer onder ons is, nog een foto die ik drie jaar geleden van hem maakte. Ooit schreef ik stukjes voor de Goudse post waaronder dit stukje:
Wim de oudijzerboer

Met `malende` slagen van zijn royaal bemeten voeten, komt Wim op zijn bakfiets aanrijden. Hoewel het ambt van oudijzerboer, al bijna een generatie lang is uitgestorven, wil hij van geen wijken weten!
Een laatste der mohikanen zullen we maar zeggen. Met de pet, diep over ...zijn door weer en wind getaande hoofd getrokken, peddelt hij me voorbij en houdt stil bij een huis op de hoek van de straat. Daar laadt hij wat rood koperen pijpen en oude zinken dakgoten en kwakt er met een grote dreun een gaskachel bovenop.
Ik ken Wim mijn hele leven al. Als klein jochie stak ik vol ontzag voor zijn grote kracht, al mijn handje naar hem op. Met een groepje kinderen uit de buurt plaagden we Wim wel eens, door zijn vol beladen bakfiets een stukje verder te duwen als hij even niet in de buurt was.
Dat viel nog niet mee, want de bakfiets was loodzwaar beladen en ging niet gemakkelijk van zijn plek. Dan kwam hij quasi boos achter ons aandraven en stak zijn enorme kolenschop dreigend in de lucht. Soms bietsten we een oud onderstel van een kinderwagen, waarvan we een kar maakten en over de met klinkertjes bestrate wegen reden en ons kostelijk vermaakten.
Graag voeg ik daar het mooie stukje van Eddy Swart aan toe die schreef over Willem:
Ome Willem noemde ik 'm altijd. Kwam als jochie vaak even bij hem op de Vest struinen voor fiets of brommer onderdelen, iets wat je hedendaags ook nergens meer kan vinden. Later toen ik wat ouder werd en de kroeg wel eens bezocht, parkeerde Willem zijn Bakfiets voor de deur van Oud Gouda destijds in de Korte Groenendaal en liep hij dan naar binnen. Met zijn grote bevuilde handen, als zwarte kolenschoppen sloeg hij dan op de Bar en riep uit volle borst: Rondje van Ome Willem! Als je een meissie bij je had kwam hij meestal even naar haar toe en vroeg, zullen we dansen zus. Mooie herinneringen aan deze man, rust zacht Willem.

woensdag 13 januari 2016

Dag lieve Willem

Het gaat niet lekker met Willem, ik denk dat dit de laatste keer is geweest dat ik hem op de foto kon zetten. Met hem zal het "vak" van lorreboer alias
oud metalenverzamelaar, vergaan. Weer een stukje cultuur voor eeuwig verloren. Nederland wordt steeds minder Nederlands. Ik dacht dat dit nooit voorbij zou gaan. Weer een vergissing. Wie van al die kerkgangers had kunnen bedenken dat het gebouw waar zij ooit samenkwamen in de toekomst omgebouwd zou worden tot eetgelegenheid, medisch centrum, moskee of gewoon tegen de vlakte!
We leven in een tijd waarin niets meer echt zeker is. Nou ja, een ding is gebleven. De dood is zeker en daarmee kijken we recht in de ogen van onze toekomst. Er zijn veel goden en godenzonen, doch er is er maar eentje die vergeven wil en kan. Er is er maar eentje die u en mij over de muur van de dood heen kan tillen omdat Hij de dood verbrak en sterker was dan de man met de zeis.
Zijn naam kent u....

maandag 11 januari 2016

Fout doen


Tovenaars, horoscopen,
alternatieve occulte geneeswijzen, magische stenen, amuletten, spreken met de overledenen, ach, onze tijd wordt overspoeld met zaken waarvan de Bijbel leert: blijf er verre van.
Maar wie luistert er nog naar de waarschuwingen van God? Pas als het misgaat beginnen wij te roepen:”Waar is God?” Eerst zetten wij Hem op al de mogelijke manieren aan de kant en als er gedonder in de glazen komt waar Hij ons voor waarschuwt, geven wij Hem de schuld van zaken die wij heel bewust fout doen….

donderdag 7 januari 2016

Harde gulden

Dus ik kreeg die solex van mijn schoonouders want hij lag toch maar werkeloos 10 jaar in een kratje uit elkander. Zette het ding in elkaar, zwiepte er een beetje benzine in en duwde hem na 4 meter aan en reed weg.

Over betrouwbare techniek gesproken. 1961 kwam deze tot leven en toen bestond er nog geen sjoemelsoftware er was slechts kwaliteit. Wat is er in de tussenliggende jaren fout gegaan? In ieder geval stamt de solex uit de tijd dat de overheid zich nog niet bemoeide met helmplicht, roken in de kroeg en zeker niet met co2 uitstoot. De overheid moet zich ook richten op zaken die haalbaar zijn. Een oude diesel moet de stad uit omdat hij stinkt en groepen asielzoekers die vrouwen willen verkrachten worden met open armen binnengehaald.
Wat mankeert onze overheid? Van min mag Nederland met spoed terug naar de jaren zestig. Een harde gulden, geen gedonder met Islam en een overheid waar je in ieder geval nog een beetje op aankon.
Want wat er nu zit, durf ik nog niet eens mijn hond door uit te gaan laten...De Bijbel roept u en mij op om ons aan de overheid te onderwerpen. Ze is uit God, zo lijkt het Boek der boeken te leren. Toch denk ik dat wij daar niet altijd blind op moeten varen. Want de geschiedenis leert u en mij al dat er ook overheden zijn, die meer uit de duivel zijn. Ook hierin dus: je verstand gebruiken. Daar hebben u en ik het tenslotte ook voor gekregen...

zondag 3 januari 2016

Bijbelse hachee


Wat is het toch lastig voor veel voorgangers om af te wijken van de diep uitgesleten paden. Hoe vaak ik de rijke jongeling niet langs heb horen komen.

De wonderbaarlijke spijziging tot ik hem bijna gewoon ging vinden. Niets is zo dodelijk als herhalen en herhalen en herhalen. De zaligspreking, mooi hoor, de wonderbaarlijke visvangst, Jezus op het meer, de bloedvloeiende vrouw, ach u en ik kennen deze gedeelten toch bijna uit het hoofd inmiddels. Nooit eens iets uit klaagliederen, hele delen uit prediker blijven nimmer besproken, het is altijd weer die tijd om stenen bijeen te halen en ze weer weg te werpen. Hooglied, ook zo’n boek waar men handig omheen fietst, ach, de Bijbel is zo onwijs dik en men gebruikt er nog geen 10% van binnen de prediking.
Gemiste kans, dacht ik. Het gevoelt als een soort standaard instandhachee al die gebaande wegen. Maar wie durft er verder te gaan dan het kruispunt?

zaterdag 2 januari 2016

Normaal

Sinterklaas is weer weg, de kerst is
voorbij, het gedonder met donderslagen is achter de rug, tijd om weer normaal te doen. Heerlijk. Ik ben geen feestbeest, meer iemand die dol is op normaal. Een gewone man. Mag ik?
Sinterklaas, ach, leuk voor kinderen maar het gedoe over zwarte piet verpest veel. Kerst dan maar, nou ja wie denkt er nog echt aan de komst van de Christus? De meesten hebben hun pens vol eten en zwijmelen even bij de kerststal en gaan verder. Oud en nieuw dan? Och, oliebollen waar je van elke krent een wind moet laten en dan die oorverdovende dreunen die je uit je slaap houden. Gooi maar in mijn pet. Ik heb meer met normaal. Dat is mij al feestelijk genoeg...