zaterdag 6 juni 2015

Zielige directeuren


Hoe komt het toch dat als je iets geeft aan bijvoorbeeld zielige kinderen in Oost Europa die geen kleding hebben of eten, je brievenbus daarna een heel jaar volstroomt met allerhande om geld bedelende  instanties?

Zelfs je acceptgiro zit er al bij. Mensen met lepra, zielige mensen in gebieden waar een kolkende modderstroom hun hebben en huis heeft verwoest. Stakkers van honden vol zweren die je met grote verwachtingsvolle ogen aanstaren. De zeehondjes zijn volgens mij dood, want die zaten er wel altijd bij maar nu niet meer.
Mooi zo, weer een soort uitgestorven, leve de evolutietheorie! Opgeruimd staat netjes zal Darwin denken.
Enfin, de stroom aan zielige smeekbeden om geld ,met bovenaan in de zogenaamde top één of meer directeuren die zich salarissen toebedelen waar ik enkel van kan dromen. Wat een wereld leven we toch in! Wij hebben altijd een sticker op de deur gehad met de mededeling dat wij niet langer geven aan “goede doelen.” Juist omdat wij die dikke vette directeuren een beetje zielige mensen vinden.

Die help je het beste door niets te geven, dan vallen ze wel af. Maar ja, die stakkers van mensen die het echt nodig hebben en waar je het eigenlijk voor geeft,  zitten dan ook met lege handen enkel omdat er een of meer parasieten aan de top zitten. De vis begint immers altijd te stinken bij de kop.
Lastig, lastig, lastig. Nu de sticker eraf is gewaaid bellen er weer trossen collectanten die mij met waterige ogen aanstaren en een rammelende collectebus onder de neus duwen. Die zielen bedoelen het zo goed.

Wat een nobele mensen om dit werkt te doen. Kunnen we al de directeuren aan de top van liefdadigheidsinstellingen die alles opvreten door zich riante salarissen toe te bedelen, niet gewoon beter dood schieten? Het geld wat overblijft, kunnen we duizenden echt zielige mensen mee helpen. Tis maar een idee….