Ik stapte ooit op een aardig stel af in de kerk en vroeg of
ze misschien een kopje koffie kwamen drinken na de dienst. De dame in kwestie
wimpelde mij af met de woorden: ”Sorry, we hebben al zoveel vrienden, er kunnen
gewoon geen nieuwe bij.” Een heel lieve manier om te zeggen: ”maak dat je
wegkomt, we willen niets met jullie van doen hebben, jullie zijn onze soort
niet.”
Dat komt hard aan. Zeker als je even er voor toch de indruk
hebt gehad, allemaal bij die grote familie van mensenkinderen te behoren. Jezus
ging om met hoeren en schavuiten, maar daar jij niet hoert en schavuit is er
wel een andere weegschaal waar je op gelegd kan worden. De balans van het
kapitaal, de afkomst, je intellect of spiritueel vermogen, je positie binnen de
maatschappij etc.
Allemaal weegschaaltjes waar mensen anderen op wegen kunnen.
Maar ten diepste een walgelijke vertoning. Iemand met minder vermogen stinkt
heus niet en hoewel kleiner behuisd, zijn ze niet de drager van vreselijke
ziekten.
Iemand met een wat geringer IQ roept niet de ganse dag
dwaasheden en al komt een mens niet voort uit Maxima en Alex, dat maakt hem of
haar niet minder vorstelijk in de ogen van de Schepper.
En toch en toch, wat zijn we als het puntje bij het paaltje
komt toch hooghartige, vervelend klierende mensen.
Wie de schoen past, trekke hem aan….
P.s weegschaaltje bij de kringloop gekocht voor 5 euro, 80
jaar oud…