Je trekt je sokken weer aan, je hemd, je broek, je hebt het
kunstje al ontelbaar veel keer verricht, je taken wachten,
het ritme van de dag
vangt weer aan, na een nacht vol kunst en vliegwerk. Als je tenminste kunt
dromen.
Het leven gelijkt soms een kaartspel waarvan niemand de
uitkomst kent. Je probeert het spel te manipuleren met de middelen en de kennis
die je hebt, maar toch lijkt het onwillekeurig uit te pakken. Je lieve buurmeisje van net acht jaar overlijdt
aan een gruwelijke ziekte en in Oostenrijk worden kampbeulen ontdekt die
inmiddels de 90 jaar glansrijk voorbij zijn gestreefd, terwijl de vette spijze
der aarde nog aan hun mondhoeken kleeft.
Loont goedheid op deze aarde eigenlijk wel? Zo ja, vanwaar
komt dan de voorspoed der intens slechte mensen, van de kampbeulen, de mensen
die andere pijnigen?
Het leven lijkt heel vaak een tamelijk oneerlijk spel zonder
universele spelregels. De slechten lijken beloont te worden, de “goeden”
gestraft. Een vreemde zaak waar zelfs de wijste mens op aarde al over tobde.
Koning Salomo, begreep het ook al niet toen hij schreef: Er
gebeurt iets vreemds hier op aarde; het schijnt dat sommige goede mensen
behandeld worden alsof zij goddeloos zijn en sommige goddeloze mensen alsof zij
goed zijn. Een verwarrende zaak, die mij niet juist lijkt.
Ik besloot toen mijn tijd op een plezierige manier te gaan
besteden, want ik voelde dat op aarde niets beter was dan dat een mens genoot
van eten en drinken. (tot zover Salomo)
Vanavond dus patatten, Hamburgers met gebakken uitje, een
fikse bak roomijs met slagroom en vanavond appeltaart bij de koffie en voor het
slapen gaan een verse fles Ouzo 40% gekocht…..
