dinsdag 10 februari 2015

Even een kaarsje branden

Als er iets is waar men in het katholieke geloof wel ruimte voor heeft gemaakt
en bij het protestantse niet, dan is het wel het gedenken van de overledenen.
Men heeft het branden van een kaars met de beeldenstorm aan pulp geslagen en dat terwijl het een heel mooi symbool is. Nou ja, één keer per jaar gebeurt het nog, maar daarmee is de kous ook wel af als het om branden van kaarsen gaat.
Nergens in Gouda, ook in de Sint-Janskerk niet, is er ruimte voor het branden van een kaars.
Wist je overigens dat dit een van de meest gestelde vragen is uit de mond van de toeristen en bezoekers van de Sint-Jan? "Waar kunnen we een kaars branden?"

De mens heeft blijkbaar behoefte aan iets tastbaars, iets te kunnen doen, een speciaal momentje om de persoon of personen die niet meer bij ons zijn, te gedenken.
Ik weet dat de kleine kapel aan de katholieke begraafplaats, wel ruimte biedt voor deze zaken. Regelmatig loop ik er dan ook binnen en wat zo fijn is aan katholieke gebouwen, ze zijn meestal vrij toegankelijk.  Je kan er altijd even ontsnappen aan de gekte die wij de moderne samenleving noemen. Even rust, even stilte, even omhoog kijken, even een kaars misschien....
En voordat u het vraagt: nee ik ben niet katholiek van achtergrond, ik ben eigenlijk opgegroeid met de gedachte dat er niets is.