De laatste maanden ben ik gestopt met het neerpennen van
mijn "geestelijke" momenten omdat er te weinig behoefte aan is. Na
zeven jaar elke dag één of meerdere columns neer te zetten is er een stop
gekomen in het overdragen van gedachten die ik meen Bijbels zijn. Ik mis het
wel, want er is zo onwijs veel aan de knikker in “christenland”.
Neem de Zuid-Afrikaanse pastor, die zijn
gemeenteleden gras laat eten of benzine drinken omdat hij Gods kracht ermee wil
laten zien. Zelfs de Here Jezus deed geen wonderen om zichzelf maar altijd tot
Gods eer en nimmer God verzoekende.
Hoever moet een mens gezonken zijn om dit te doen? Hoever
bij God vandaan gedwaald en hoe ontzettend egotrippend? Ik hoor wel eens mensen
beweren dat er een late regen valt die voor deze "opwekkingen en
wonderen" zorgt. Ik voor mij ben zo bang dat we op tal van plaatsen mensen
bezig zien met een evangelievorm wat NIET het evangelie van de Bijbel is.
Het is het evangelie naar de mens. Beleving, wonderen,
spirituele belevingen, blessings, geestesgaven en meer ervaringen voeren de
boventoon. Het maakt me verdrietig want het staat zo ver af van wat de Bijbel
ten diepste leert. Het is het spel voor de knikkers aanzien. Het is de krenten
uit de pap willen snoepen.
De Here zelf zegt:”Als ik op aarde terugkom, zal ik dan nog
wel (ware) gelovigen vinden?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.