dinsdag 30 september 2014

Verpleeghuizen Gouda


De dames van het verzorgingstehuis de Hanepray. Genomen met de telelens 70/400 van Sony op een
afstand van ongeveer 60/70 meter. Ze zaten nog zo lekker in het zonnetje te bakken en ik moet zeggen dat ze het erg goed doen daar. Goed, al rond de honderd mensen overleden in één jaar tijd, maar dat is niet aan hen te wijten. Dat deel valt in de schoot van de mensen die besloten dat overal en nergens bejaardenhuizen dicht moeten in eigen dorp en stad en dat men de bejaarden die hun schouders jaren en jaren onder Nederland gezet hebben best ergens anders in een vreemde stad kan onderbrengen. Velen hebben het niet gered. Velen zeiden:"We zien nu veel minder mensen want we zitten hier 30 kilometer van ons dorp waar tante Aaltje woont en die liep nog wel eens aan, maar nu is dat zo lastig op die afstand. Toen zijn ze maar dood gegaan die bijna honderd mensen. GOED PLAN OVERHEID! Zo bespaar je kosten! Hoop dat als u zo ver bent dat u verzorging van node heeft dat er iemand is die bedenkt dat de slachterij nog goedkoper is.

Libel

Zo'n libel heeft dus twee levens.
Eentje als roofzuchtig kevertje op de bodem van de sloot waar hij soms jaren van zijn leven slijt en een als ontstegen aan het baggerslootje waar hij de hemelen mag verkennen. Regelmatig zagen, als de tijd daarvoor rijp was, zijn soortgenoten er eentje door het oppervlak kruipen. Er kwam er nooit eentje terug om te zeggen of er daarna nog leven was. Nee, na het passeren van dat wateroppervlak zal het allemaal wel afgelopen zijn. Maar ze vergisten zich omdat het ware leven toen pas echt een feest werd...

donderdag 25 september 2014

Modder, bagger, zonden en de Heer

De grote vraag die wel eens bij mij opkwam en waar zelfs predikanten geen antwoord op wisten was:"Wat doet de Heer nu met al ons vuil, al de zonden en de modder en bagger van het menselijk falen?" Waar laat Hij dat?
Het heeft even geduurd maar ik heb het idee dat ik het weet!

Misschien vergis ik me...

dinsdag 23 september 2014

Auw

Moeder staat bij de lift met nog 5 bejaarden in rolstoelen. Het wachten duurt lang, te lang, 20 minuten bij de lift is heel normaal.
De man die dit berekend heeft zal wel snel opgeborgen worden, naar ik hoop. Geen praktijk mens, meer ...een bureau zitter.
Eindelijk op de eetzaal moeder krijgt tomatensoep. Heb je wel eens de eer gehad om je vader of moeder te voeren omdat ze het zelf niet meer kunnen? Voelt heel vreemd dat happen van de oude vrouw die jou ooit voederde. Maar je doet het, doch van binnen huilt er iets.
Au, auw, auw, roept een oude man naast haar. “Wat is er aan de hand meneer?” Oh ik zit op mijn penis," roept hij loeihard. Oude vrouwen kijken op van hun soep met ogen die de ballen reeds zochten en nu de worst ter sprake komt verlekkerd voor zich uit staren. Waterige ogen met vage verlangens doch met pikante herinneringen naar andere tijden.
Moeder hoest wat soep over tafel die gedeeltelijk blijft hangen in de op een suikerspin gelijkende haardos van het oudje tegenover haar. Die lepelt rusteloos door in haar eigen soep en merkt het niet op.
“De laatste lepel zit er in en de man naast moeder grijpt haar verlamde hand en roept:”Jij bent mijn meissie hoor.” Moeder lacht haar kunsttanden bloot en even zie ik de vrouw die ze vroeger was.
“Jij bent een ouwe gek,’ zegt ze. “Au, au, au, ik zit weer op mijn penis,” roept hij weer

donderdag 18 september 2014

Dromen

Er zijn dingen in het leven waar je enkel op veilige afstand naar moet kijken. Ga je er aanzitten met je vette kluiven dan verziek je alles.
Ware schoonheid is teer en moet beschouwd worden als een geschenk. Daarom deze in olieverf gezette opname van vanmorgen van een heidelibel in de bloei van haar leven. Mooi, teder, in staat tot hoge vluchten maar niet aankomen want de dauw op haar vleugels maakt haar uiterst kwetsbaar. Enkel kijken en genieten en beseffen dat het leven slechts een droom is, gedroomd door een reus die morgen ontwaken zal...

woensdag 17 september 2014

Jezus tussen de housefeestjes en de wasmiddelen


We zien ze in deze dagen steeds meer opduiken. De Reusachtige posters met erop: Jezus Redt. Allemaal goed bedoelt maar
of dit nu het middel is om mensen op Hem te wijzen dan zeg ik volmondig: “Nee!” Naast deze posters hangen reclameflarden van een advertentie die shampoo op de markt brengt waar je haren van gaan dansen. Er net boven hangt een half blote dame die het zo te zien nogal warm heeft en het idee geeft net een schuit meloenen te hebben gelost.
Jezus, Hangt er een beetje tussen of Hij in de uitverkoop gaat. Niet echt passend dacht ik. De bedoeling is goed, maar zou jij je moeder tussen deze in lingerie gekleed zijnde dame en de dansende haren willen zien? Blijf toch een beetje met het: ”Koning op stontwagengevoel” Zitten. Beter niet doen!

maandag 15 september 2014

Naamsverheerlijking

Op monumentendag kreeg ik een blad van een christengemeente in Gouda.
Het betrof de Johan Maasbachzending.
Ik neem zoiets dankbaar aan, omdat ik meen dat er op iedere kerk wel iets aan te merken is en wij moeten zien naar de overeenkomsten en niet zeuren over de verschillen. Het gaat ten eerste om de liefde, laten we dat nimmer uit het oog verliezen!
Wat mij zo bijzonder trof in dit mooie blad was dat ik er 94 maal de naam Maasbach in tegen kwam en slechts 34 de naam Jezus. Wat maar weer duidelijk maakt dat dit dus een blad is dat in de eerste instantie op Maasbach wijst. Wat te denken geeft.


Op 41 foto’s stond een lid van de Maasbachfamilie en ook dat kwam op mij over alsof er ergens in de bijbel een door mij over het hoofd geziene tekst staat die luidt:” Zoek eerst het koninkrijk  van Johan Maasbach en al het andere zal u bovendien geschonken worden!” Een kleine tip van een heel gewoon christen aan deze (naar ik meen) goedbedoelende groep is: Kap nu eens met die naamsverheerlijking en al die beelden/ foto's van de Maasbach familie in het blad, en vul de lege ruimte op met Christus.

zondag 14 september 2014

Monumentendag

Leuke dag. Eerst naar veel monumenten om foto's te maken en daarna naar de katholieke kerk in Haastrecht om zonden te belijden. Paula was in 3 minuten klaar en ik heb er 4 uur gezeten en moet op herhaling.

De priester maakte steeds blazende geluiden uit het biechthokje of hij winden die hij wekenlang geantichambreerd had eindelijk de vrijheid liet. Ik kwam er wel opgelucht vandaan, dat dan weer wel.
En toch, alle gekheid op een stokje, vraag ik mij wel eens af, of het open en bloot leggen van je fouten, gewoon aan een goede vriend of van mijn part een "geestelijke", niet veel meer oplucht dan aan de duurbetaalde psychiater?
Of misschien nog beter: roep het tot aan de Schepper zelf en leg het Hem voor! Waarom niet direct tot de hoogste regionen doorgedrongen?

We leven in een tijd waarin er nog nooit zoveel psychiaters en psychologen zijn geweest en toch barst het van de ongelukkige mensen met problemen. Misschien moet de biechtstoel weer terugkomen. Ik stel mij vrijwillig beschikbaar om een luisterend oor te bieden. Begint u maar vast, ik hoor u wel...De nieuwe rage: de digitale Facebook biechtstoel. Ja, mijn dochter, roept u maar......

vrijdag 5 september 2014

Waarheid


Wat is waarheid?
 
Pilatus vroeg het al aan Jezus. Bestaat er eigenlijk wel zoiets als een absolute menselijke waarheid? Of wordt onze waarheidsbeeld altijd een beetje vertroebeld door een zeker denken, onze opvoeding, cultuur, religie of gevoel?
Geef een westerling een watertor in de mond en hij zal hem vol walging uitspuwen. Geef diezelfde watertor aan een Oosterling en hij eet hem met smaak op.  De een vindt het ronduit smerig en niet te eten en de ander smult ervan. Wie heeft gelijk?
Is de menselijke geest wel in staat om de absolute waarheid te bevatten of eigen te maken? Ik meen van niet. Onze ervaring voor wat waarheid is, lijkt me te beïnvloedbaar. Waarheid is te veelomvattend om totaal te begrijpen. Onze waarheid is derhalve altijd ten dele. Wij kijken naar deze wereld door een spiegel in volkomen raadselen. Onze komaf, ons heden en de toekomst. Wat weten we eigenlijk weinig van wie wij zelf zijn. Met hoge wetenschappelijke borsten maar….we kunnen met al de schroevendraaiers op de wereld nog geen mug in elkaar zetten.