zondag 31 augustus 2014

Een priester

Hij heeft in onze dagen niet zo’n heel beste naam. Het misbruik van kinderen wat is uitgekomen in
Katholieke kringen is niet goed te praten. Maar het is wel te verklaren. Niet als excuus maar als reden. De mens is nu eenmaal niet geschapen voor de seksuele onthouding. De seksuele behoefte is misschien wel de grootste drang op aarde. Het klink gek maar ik geloof dat alles met seks te maken heeft. Kleding, parfum, make up, muziek, haardracht, een grote auto, je huis, je interieur, alles, alles, alles heeft te maken met wie je bent, je gevoel, je uitstraling, etc.

Het verlangen naar intimiteit te moeten onderdrukken is vragen om problemen. De kracht van seksualiteit duwt zich dan onderhuids door tot ze vervormd weer ergens bovenkomt in je leven. Dat is wat er gebeurde bij priesters die de “fout” ingingen. Het systeem waarin ze zaten is in mijn denken onmenselijk. Nergens wordt van de mens op grond van geloof geëist dat hij of zij geen seksueel leven mag hebben. Het zijn slechts bedenksels van mensen en niet van Hogerhand. Laten we onszelf dan ook niet geselen met zaken die niet van ons verlangd worden van hogerhand.

Dat is waar ik aan dacht toen ik mij als priester verkleed had en ik had me daarna toch zin in een lekkere non! Maar ja, ik had enkel een fles pleegzuster bloedwijn. Die dus maar burgemeester gemaakt! Hik!

maandag 25 augustus 2014

Ik ben die ik niet ben

Maskers, wie draagt ze niet? Er wordt zoveel van je verwacht! Op school de stoere jongen of meid die niet weg te cijferen is.
Later op je werk de persoon die erbij wil horen en niet onder wenst te doen voor de collega’s. Misschien zelfs binnen je huwelijk als de voorbeeldige echtgenoot. Op de feestjes, binnen de familie of misschien wel juist in de kerk.
Och wellicht overdrijf ik schromelijk en valt het bij u allemaal wel mee. Kijkt u in de spiegel en ziet degene die Hij ziet. Bent u echt of toch niet? Een ding is zeker, als we voor Hem staan vallen alle maskers in stukjes. Wie we echt zijn komt dan zeker tevoorschijn. Hopen dat er veel van Hem te zien zal zijn, want is dat eigenlijk niet het enige waar het God om gaat? Hoeveel van Zijn geliefde Zoon woont er in ons? Hij die als enige mens kon zeggen: Ik ben die ik ben?

vrijdag 22 augustus 2014

De bel


De bel ging vanmorgen op de school aan de spieringstraat, maar er was geen enkel kind om binnen te komen en les te krijgen. Vakantie! Het deed me denken aan ons bezoek aan de Lutherse kerk aan de lange Groenendaal.
Ook daar luidt zondags de bel. Maar toen wij er een week of wat geleden de broeders en zusters aldaar eens hart onder de riem wilden steken, bleek de kerk leeg. Toen de dienst begon zaten er wel geteld elf oude mensen. De voorganger leek in tranen en sprak ...zijn zegen uit over de kleine gemeente. Hij preekte over de dood die in de pot.
Zou het niet geweldig zijn als we over twee weken hem eens verrassen zouden met een grote groep die de gemeente een keer bezochten? Dat hij nog eens het idee krijgt wat samen op weg nu echt voor ons betekent? Velen zoeken zending in verre oorden en reizen voor veel geld naar buitenlanden om te ondersteunen, wat geweldig is. Dit kost niets, je behoeft er niet voor op het vliegtuig, geen koffers voor in te pakken en niet te betalen. Het is zending in eigen land. En toch vrees ik dat de massa liever weer op een dotje kruipt in hun eigen (grote)club dan een of meer keer een op sterven na dood zijnde gemeente te ondersteunen. Ingelijfd bij de Pkn, lijkt niet veel meer dan slechts een benaming. En toch gaan wij weer over twee weken want, al is de naam Luthers anders dan de naam Hervormd, de Here Jezus is daar ook, zolang het nog kan. Redenen genoeg om niet te gaan. Het is zo goed in ons eigen gebouw, de koffie is beter, het is er zo fijn, we kerken er al ons hele af halve leven, onze familie is daar, en, en, en. Maar of deze redenen stand houden in het licht van de ware betekenis van Samen op weg? Ik zal er verder over zwijgen, ik ben namelijk niet Hervormd, Luthers, Gereformeerd, Pinkster of Baptist, ik ben slechts van Christus....

zondag 17 augustus 2014

Amish

Gisteren nog eenmaal naar een van de mooiste leegstaande urbanplekjes geweest in deze omtrek.
Niemand mag er komen, maar ik wel omdat ik de eigenlaar ken van deze verkrotte stal.
Het is een Amish van middelbare leeftijd die drie vrouwen heeft en er dolgelukkig uitziet. Hij eet zijn eigen geitenkaas, ruikt naar verschimmeld leer en kan winden laten zonder te ruiken.
We drinken dan een paar pinten van zijn zelf gebrouwen bier en eten er droge worst bij en praten over wat ons zoal bezighoudt in het leven op deze aarde.
Zijn vrouwen zweven af en aan in lange rokken met stevige achterwerken en voor de deur zoveel hout dat ze immer de indruk wekken net een schuit met meloenen hebben gelost...

vrijdag 15 augustus 2014

De aardappeleter (deel 1 van tweeluik)

Wat is het voor een type mens die aardappeleter? Wel, ik denk dat ik daarvoor terug moet naar mijn jeugd.
Moeder kookte aardappels met groenten. Dat er ook macaroni, rijst of andere etenswaar bestond, dat was ons kinderen niet bekend. Pas later toen ik twaalf jaar was werden die zaken ons deel. Warm eten, dat waren dus eigenlijk altijd aardappels en groenten in mijn jeugd.

1961 mijn geboortejaar, ach dingen lagen toch wat anders dan nu. De kachel porde je op en de kolen stak je aan met wat  peterolie, melk werd per pint aan de deur verkocht, de was deed men door de wringer, je kont veegde je vaak af met een oude krant en van drie kilo paardenvlees, at het gezin (4 kinderen) de hele week.  Het toetje bestond vaak uit twee opties. Aardappelen met zoete dagmelk of met karnemelk. De overgebleven piepers werden met een scheut melk, wat peper en zout als zijnde toetje genuttigd. Zelfs nu nog eet ik het met smaak toe. Mijn vrouw kijkt of ik een varken ben, want ik zou van het genot, volgens haar zeggen, zelfs knorgeluiden maken. IK vind het allemaal best, ben een aardappeleter en dan mag dat.  Hoe het ook zijn mag, ik vind de aardappel een van de grootste zegeningen die de Schepper ons heeft gegeven.

woensdag 13 augustus 2014

what dreams may come

Een van de meest sprookjesachtige films van de helaas zo jong overleden speler Robin Williams. Een wereld vol wonderen, juist na dit leven.
Zou het waar zijn? De films fantaseert erover en de realiteit loopt over in de hoop van een leven na het heengaan. Daar dacht ik aan toen ik deze bewerking maakte en hoop u te inspireren niet alleen lekker aan de slag te gaan met foto’s maken en leven op deze aardbol vol wonderen, maar je ook af te vragen of het leven misschien een deur heeft op het einde waar u en ik door mogen gaan?

dinsdag 12 augustus 2014

De Schepper


Hoe zien veel mensen de Schepper? Als een bovenaards wezen dat ons gelijk een wetenschapper bestudeerd.
Ons pijnigt met leed, ziekten, moeiten en uiteindelijk de dood. De aarde is soms ook redelijk hels. Als je je oren niet te veel afsluit voor het leed om je heen, dan is dat waar. Maar is de Schepper daarom een tiran? “Ja” zeggen velen, zelfs de grote denkers van deze tijd vallen heb bij. Maar gaan we dan niet volkomen voorbij aan de mooie dingen? De geboorte van een kind, het ontluiken van een bloem, de warmte van de zomerzon en het genot van de liefde? Als de pijn en de ellende die je kan overkomen een negatief beeld of het afwezig zijn van een Schepper zou betekenen,  wat doen wij dan met de positieve dingen? Wat zeggen die ons dan? De wetenschap zwijgt. De grote denkers zwijgen. De massa zwijgt.

maandag 11 augustus 2014

Sint Onannatius


Het gebeurt niet veel meer, maar toch worden nog altijd nieuwe kostelijke ontdekkingen gedaan
in de Goudse glazen. Na een schoonmaakbeurt van Mevrouw Dobbelsteen ontdekte men geschokt de afbeelding van Sint-Onannatius. Deze Sint was in zijn dagen de uitvinder van de taptemelk en de Bulgaarse Yoghurt. Hij is eertijds verbannen naar Bulgarije waar hij op honderdjarige leeftijd overleed tijdens het karnen van boter

vrijdag 1 augustus 2014

Geschifte Bisschop


De Sint-janskerk is van oorsprong als zoveel kerken een Katholieke kerk. Ten tijde van de reformatie hebben ze de papen eruit gemept en nu noemen de hervormers dit het huis van God, wat te denken geeft.
Over de Paus valt veel te vertellen, maar wat immer opvalt, is de poging van de beste man om een mondje Nederlands mee te praten. We hebben alweer een tijdje een nieuwe maar de vorige had het steevast over de geilige maagd en dat ging zelfs mij te ver.
Ach, verspreken is menselijk en we vergeven de paus zonder twijfel zijn uitglijder, want ga er maar aanstaan dat Nederland! Leuker werd het toen hij het, binnen wederom een verspreking had over het afzetten van de Bisschop uit Roermond de heer Gijsen, omdat hij deze man niet geschift genoeg vond. Ja, zo zei hij het warempel, hij had meer geschiftere Bisschoppen voor Nederland en voegde er aan toe, voor Roermond de meest geschifte uit te zoeken.
Laten we hopen dat de Paus inmiddels het woordje “geschikt” correct heeft leren uitspreken en zo niet, dan vind ik het allemaal wel geschift. Ehh geschikt...
Hdr, groothoek 10/20, sony 380. In photomatix tot hdr van 3 shots tot één foto gemaakt