vrijdag 12 juli 2013

Hoe beoordelen wij medemensen?

Op hun uiterlijk? Intellect? Financiële status? Op hun afkomst? Of ze zwaar of licht zijn? Of misschien wel om wat ze voor ons kunnen betekenen?

Er was hier ooit een dominee (lang geleden) waar wij mee in gesprek waren en toen wij hoog opgaven van een zekere vriend die ons dierbaar is, keek hij smalend en zei:”oh die is best wel een beetje simpel hoor.”

Gewogen op de weegschaal van het intellect en te licht bevonden.
Anderen hebben het al snel over of je zwaar of licht bent? Ik weeg ruim 100 kilo, maar dat bedoelen ze dan niet. Ze bedoelen of je het evangelie zwaar wilt beleven of licht?
Een vreemde zaak aangezien Jezus zelf heeft gezegd dat Zijn juk zacht is en Zijn last die wij mogen dragen licht.

Terug naar hoe wij naar mensen kijken. Hoe kijk jij naar mensen? Ben je al zover om door de ogen van Jezus te durven kijken? Wat zie je dan? Dan zie je geen zwaar of licht, geen Hervormd of Gereformeerd, geen Pinkster of Evangelisch, geen Baptist of Gerebaptiseerd. Dan zie je slechts twee soorten mensen. Zondaars die vergeven willen worden en zondaars die dat niet wensen.

Zullen we afspreken meer door de ogen van Jezus naar elkaar te kijken en te stoppen met alle andere volstrekt onbelangrijke waardeoordelen?
Op het moment dat we dat gaan doen, zullen we ontdekken waarom de liefde de grootste gave  van God is.